Cevap:Türkçede, eylem kök ya da gövdesine –ir (ses uyumuna göre –ır, –ur, –ür ) ya da –er ( –ar) eklerinden birinin getirilmesiyle kurulan, eylemin belirttiği işin, oluşun, edimin vb. her zaman yapıldığını, her zaman yapılacağını ya da her zaman yapılmakta olduğunu belirten zaman; “bilir”, “alır”, “olur”, “ölür”, “söker”, “yapar” gibi.
Açıklama:
