Cevap:
Cehalet Ve Öğrenmek
cehalet kadar acï ve utanç verici birşey yoktur. cahil, bilgisiz olmaktansa iki kitap okuyupta ögrenmek nelere bedeldir. Zaman zaman önümüze gelen bilgilere, kitaplara gülüp geçip " bunlar mı beni kurtaracak? ne gerek var?" deriz. ama zamanı geldiğinde eksik kaldığımız her konunun eksikliğini her anımızda hissederiz.
öğrenmek zor değildir.Öğrenmek için tek zamanımızı veririz, fakat cehalet için zamanlarımızı hayallerimizi, ideallerimizi veririz. hayatta hep sabit bir noktada kalırız ne ilerleriz ne geriye döneriz. insanlar gelişirken cehalete boyun eğenler cehaletliğin gölgesinde bir yaşam sürer. örneğin çocuklarını okutmayan aileler, genç yaşta yapılan evlilikler, kadınlar tarafından şiddete karşı girilen bir sükünet ve ardından söylenen o cümle " kocam o benim döver de severde" veya "kimim neyim var ki gidiyim?" bu cümleler cehaletin getirdiği acı zorluklardan biridir işte insanın hayatını bazı seylere mecbur kılmaktır.
cehaletle yaşamak bir insana boyun eğmek, karanlık bir yaşam sürmektense, kendini geliştirmek, kitap okumak, bilgilenmek gerekir her zaman, 1 adım daha çok istemeli insan, yükselmek için çabalamalı. öğrenmek pahalıdır evet zamanını verirsin zaman çok pahalıdır bir insan için akar gider kimseyi dinlemeden fakat vehalet daha pahalıdır dedeiğim gibi cahil olmakla bir nevi hayatımı verir mahfeder mecburiyetle yaşamaya başlarız. mutlu, hür, bir yaşam için cehalet değil her zaman öğrenmek seçilmelidir.
