Uyan


Benimle beraber göksular yürüyor.

Güneşin çatal kıvılcımı Nisan,

Mayıs’a mekik dokuyor.

Ölülerin yeraltı uykusu, toprağın her zerresinde

Yeniden yaşam buluyor.

…

Uyan,

Uyan,

Uyan,

Zihninde hâlâ ilkel çağların

Aşılmaz derin uykusu…


…ve evet, aklını bulan, yalnızlaştı;

çünkü akılsızlık, sürünün bir parçası olmaktır.

Düşüncelerde uzayıp giden

Gerçeğin ayak izi fikirler,

Kim bilir yarın kime rehberlik edecek?

Aklını bulan duyumsadı;

Duyumsadı ve utancından başını yerden göğe

Bir daha kaldıramadı.


Deniz Sarıtop
https://denizsaritopsiirleri.wordpress.com/2022/04/03/uyan/

Şair "Uyan" demek istemek istemekle neyi anlatmaya çalışmış?