Hadi bizde deneyelim bari inş korkutur ama havayı veremeyeceğimi biliyorum neyse
...
korkunç bir karanlıkta,sonu görünmeyen bir yolda yürüyorum.Ne olduğunu düşünürken minik bir hışırtıyla ürperiyorum..ayak sesleri kulağımı parçalarken koşmaya başlıyorum..ses gittikçe yaklaşıyor..Anlık dizimdeki acıyı unutuyorum..o bir kamp mı?son nefeslerimle oraya koşuyorum ama en sonunda düşüyorum..kamptakiler bana bakıyor...yoksa artık kamptakiler değilmi?Yerdeki cesetleri incelerken tüm duygularımı kaybediyor gibi hissediyorum ama sonra nedenini anlıyorum... sanırım bende artık ONLARdanım
BÖÖ! korktun mu? :D dünyanın en kötü korku hikayesini okuduğun için sağol
