👤

dostluk konulu bir fabl yazın kendi yazdığınız olsun internetten almayın lütfen ​

Cevap :

Açıklama:

EN IYI ARKADAŞ

ASLI ; 9 yaşında, dost canlısı bir çocuktu. Tüm arkadaşlarını, hem sever hem de onlara çeşitli konularda yardım ederdi. asli ; arkadaşlarına çok değer verirdi. Bu yüzden, arkadaşları asliyi çok severdi. aslı hiçbir zaman, hiçbir arkadaşına kötü davranmamıştı. asli arkadaşlarının değerini bilir, onları sever, onları küçümsemez ve görmezlikten gelmez, kötü davranmaz ve asla onları üzecek davranışlarda aslı

o kadar dost canlısı ve cana yakın bir çocuktur ki, kimse ona ne kötü davranır, ne de küçümser. Bunun tam aksine; asliyii çok severler. Çünkü asli in kalbi tertemizdir. İnsanlar aslı ’i, asli de insanları çok sever. aslı kendisine kötü davranan arkadaşlarına kızmaz. Örneğin; eğer bir arkadaşı onu durduk yere suçlarsa, ona kızmaz. Sadece uyarıp bir daha yapmamasını söyler ve gülümser. aslı ; dostlarına çok önem verir. En iyisi biz lafı fazla uzatmadan hikâyemize geçelim...

Günlerden bir gün, aslının sınıfına yeni bir öğrenci gelmişti. Bu öğrencinin adı ise Ayşe’ydi. Ayşe biraz utangaç bir çocuktu. Fakat temiz ve iyi kalpli birisiydi. Ayşe; aslı ile aynı yaştaydı. aslı ; Ayşe ile tanışmak için; teneffüste Ayşe’nin yanına gitti ve şöyle söyledi:

- Merhaba, benim adım aslı Senin adın nedir? Ayşe biraz utangaç bir çocuk olduğu için; ilk başta cevap vermeye çekindi. Ama sonra kendini toparlayarak, bu soruya şu şekilde cevap verdi:

- Benim adım da Ayşe. Tanıştığıma memnun oldum.

aslı Ayşe’nin bu cevabına karşılık olarak şöyle söyledi:

-Ben de tanıştığıma memnun oldum. Seninle arkadaş olabilir miyiz? Tabii sen de istersen. Bunun üzerine Ayşe şu şekilde cevap verdi:

- Elbette olabiliriz... Ayşe gittikçe asliya daha çok alışıyordu. Aradan günler geçmişti. Artık; Zeynep ile Ayşe ayrılmaz bir ikili olmuşlardı. Aynı zamanda Ayşe’nin utangaçlığı da sona ermişti. Ayşe artık; Katılımcı birisiydi. Bunların hepsi aslı sayesinde olmuştu.

asli’in yardıma ihtiyacı olduğunda Ayşe ve Ayşe’nin yardıma ihtiyacı olduğunda da aslı yardıma koşuyordu. asli ile Ayşe sırtlarını birbirlerine dayamışlardı. Birbirleriyle sırlarını paylaşıyor, dertleşiyor, birbirlerinin arkasında duruyor, çok iyi vakit geçiriyor ve sürekli birbirleriyle oyunlar oynuyorlardı. Bazen yeni arkadaşlar ediniyor, fakat en iyi arkadaşlar yine kendileri oluyorlardı. Çünkü onların dostluğu Hiçbir zaman bozulmadı ve bozulmayacaktı. Aradan epeyce bir zaman geçmişti. aslı ve Ayşe’nin dostluğu neredeyse tanıdıkları herkese yayılmıştı. Bu sayede aslı ve Ayşe bizlere dostluğun ne kadar değerli bir şey olduğunu anlatmış oldu ve aslı ile Ayşe’nin dostluğu uzun sürdü