Cevap :
Cevap:
BİBLİYOGRAFYA
Ebû Dâvûd, “Ṭahâret”, 38.
İbn Rüşd, Bidâyetü’l-müctehid, tür.yer.
a.mlf., eż-Żarûrî fî uṣûli’l-fıḳh (nşr. Cemâleddin el-Alevî), Beyrut 1994, tür.yer.
a.mlf., Faṣlü’l-maḳāl (nşr. Muhammed İmâre), Kahire 1983, s. 22-55.
a.mlf., Felsefetü İbn Rüşd, Beyrut 1982.
Şâtıbî, el-Muvâfaḳāt, III, 376.
Nübâhî, Târîḫu ḳuḍâti’l-Endelüs (nşr. Meryem Kāsım Tavîl), Beyrut 1415/1995, s. 144.
R. Brunschvig, “Averroès juriste”, Études d’orientalisme dédiées à la mémoire de Lévi-Provençal, Paris 1962, I, 35-68.
Abdel Magid Turki, Théologiens et juristes de l’Espagne musulmane, Paris 1982, s. 283-293.
Hammâdî el-Ubeydî, İbn Rüşd ve ʿulûmü’ş-şerîʿati’l-İslâmiyye, Beyrut 1991.
H. Yunus Apaydın, “İbn Rüşd’ün Hukuk Anlayışı”, İbni Rüşd, Kayseri 1993, s. 147-163.
Abdullah Kennûn, “İbn Rüşd el-faḳīh”, ed-Dirâsâtü’l-İslâmiyye, IV/1, İslâmâbâd 1969, s. 97-109.
J. Langhade – D. Mallet, “Droit et philosophie au XII. siècle dans al-Andalus: Averroès (İbn Ruşd)”, Revue de l’occident musulman et de la Méditerranée, sy. 40, Aix-en-Provence 1985, s. 103-121.
Açıklama: