Ne garipti seni sevmek... Kalbinde yer vermek. Olur olmadık şeyler için endişelenmek. Bir saz misali gibi, Durmaya çalışıyorum ayakta, Bir o yana bir bu yana Sallanıyorum hayatta. Bazen düşüyorum. Ama sonra geri kalkıyorum...
O kadar garipti ki seni sevmek, Ben bir sazdım Sense rüzgar... Saz gibi yere değerdim Çünkü kuvvetliydi rüzgar Ama olamzdı seni sevdiğim kadar...
İşte garipti seni sevmek Garipti saz misali Garipti yel misali İkimizde tamamlardık hepsini Ruhumuzu tamamlaması gibi
Sen beni düşürürdün Bense saz gibi razıydım düşmeye Hiç şikayet yoktu içimde Başka izin vermem de zaten kimseye Söyle ey yâr Sonuçta değmiyor mu tenin tenime...
