Peygamberimiz (s.a.v.) bir gün çocuğu için mezarı başında (bağırarak) ağlamakta olan bir kadına rastladı ve ona: "Allah’tan kork ve sabret" buyurdu. Kadın: "Git başımdan, çünkü benim başıma gelen musibet senin başına gelmemiştir", dedi.
Peygamber’i (s.a.v.) tanıyamamıştı. Kendisine O’nun Peygamber (s.a.v.) olduğunu söylediler. Bunun üzerine,kadın çocuğunun ölümü kadar söylediği sözden dolayı (utanıp) üzüldü. (Özür dilemek için) doğru Peygamber’in (s.a.v.) kapısına koştu. Kapıda kapıcılar bulunmadığını gördü doğrudan huzuruna çıktı ve "Ey Allah’ın Resulü, (o yakışıksız sözü) sizi tanımadan sarfettim (bağışlayın)" dedi. Peygamber (s.a.v.) de: "Asıl sabır felaketin ilk anında olanıdır" buyurdular.
(Buhârî, Cenâiz 32; Müslim, Cenâiz 14)
Peygamberimizin (s.a.v.) bu hadisinden hareketle arkadaşlarınızla ilişkilerinizde sert ve kaba davranışlar ile yumuşak ve sıcakkanlı davranışların etkilerini tartışınız.