Bizim için, hepimiz için, insan türü için en önemli olan gerçeği hatırlatmak istiyorum: Yalnız bir kez yaşayacağız.
Şu günü, şu saati, şu anı bir daha yaşamayacağız. Bu nedenle mutluluk, en önemli amacı olmalı insanın. Her şeyi
mutlu olma ölçeğiyle değerlendirmeli. Gerçi herkes amacının bu olduğunu söylüyor, biliyorum. Acı çekmeyi, tatsız
tuzsuz bir yaşamı kim ister? Hem en önem verdiğimiz şey mutluluk hem de hiç üzerinde durmadığımız, hiç merak
edip araştırmadığımız konu, yine mutluluk… Her istek kendisini tek mutluluk şartıymış gibi sunuyor; sanki istediğimiz şeyler olsa başka hiçbir güçlük kalmayacakmış gibi… “Ah bir sevse beni, o işe bir girebilsem, bir zengin olsam,
başka hiçbir şey istemem hayattan…” der dururuz. “Ah bir şöyle olsa…”lar bitmez ve hiçbir zaman uyanmayız. Her
seferinde yeniden inanırız isteklerin yalanına. Koşarız. Uğraşırız. Didiniriz. Ama mutluluk şartlara bağlı değildir. O,
tamamen içimizden gelen, doğal bir duygudur.
1. Yazara göre mutluluk niçin insanın en önemli amacı olmalıdır?
2. Parçada geçen altı çizili cümleyle anlatılmak istenen nedir?
3. Sizi hayatta neler mutlu etmektedir? Açıklayınız.
4. Bu metnin türü nedir? Metnin türüne ait 3 özelliği yazınız.